Hiru ahizpa desegindako etxe batean bizi dira. Elkarren menpe bizi dira eta elkarrekin daudelako bizirauten dute.
Baina beren arteko maitasuna nahikoa sendoa al da ingurune ilun horiek gainditu ahal izateko?
Nazioarteko 15 film eta dokumental bat proiektatu ziren 2019ko urriaren 14tik 2019ra Iruñean, Donostian eta Bilbon egin zen Zinetikaren IV. edizioan.
Proiekzioez gain, jaialdiaren egitaraua beste hainbat ekimenekin osatu zen: Marian Fernándezen (Txintxua Films) masterclassarekin; Arena Comunicación Audiovisualek eskaini zuen tailerrarekin; David Espinosaren “Mi Gran Obra” performancearekin eta gonbidatutako artisten hitzaldiekin. Jaialdia hasi aurretik, urriaren 12an eta 13an, Ohiana Varelak eta Ibon Taboadak tailer bat eskaini zuten Dantzaguneak, jaialdiaren ekoizleak, antolatuta, Errenterian.
Hiru ahizpa desegindako etxe batean bizi dira. Elkarren menpe bizi dira eta elkarrekin daudelako bizirauten dute.
Baina beren arteko maitasuna nahikoa sendoa al da ingurune ilun horiek gainditu ahal izateko?
Film honek gurtza-adierazpen zehatz bat atzematen du: praktika eta emanaldi erritualak, masa-bozkario bat eta masa kontsumitzaile bat.
Hainbat galdera planteatzen ditu: bizi al ditzakegu, oraindik ere, esperientzia espiritualak, santutegi kontsumista berri hauetan? Esperientzia subertsibo propioa sortzen duten ikusleek masa osatzen duten gizabanakoen besteko arrakasta izaten al dute?
Gai horiek izan ziren (LA)HORDEren motibazioa filmatzeko orduan, eta jendea kamerekin eskaneatzen zuten bitartean, bilkura horiek dohain moduan atzeman zituzten.
Eta ustekabeko uneak tartekatzen dira gaiarekin, xarma galdu duen paganotasunaren eta animalia-espiritualtasunaren artean, bizioaren eta dohainaren artean, bozkarioaren eta antsietatearen, estasiaren eta jaitsieraren, xarma galtzearen eta argiaren artean.
Jaia gauzatzea, horrek sortzen duen emozioa eta ospakizuna, masa-kontsumoaren azkeneko gotorleku al dira? Egoera hori garatzen den espazio akritikoa arrakastarekin gainditzen al du mugimendu horrek?