Acqua Alta ipuin bat da. Emakume bat, gizon bat, etxe bat.

Egunerokotasuna, zentzugabekeria eta kontraesanez betea. Hala ere, egun euritsu batean, haien bizitzak alderantzikatuko dira: haien etxea ur gorakorrak hartuko du, koloretako ozeano bihurtuta.

Emakumeak irrist egin eta desagertu egin da. haren ilea bakarrik geratzen da, eta bizirik dago. Eta hondamendi baten istorioa kontatzen digu; hondamendi bakarra eta unibertsala.

Galeraz eta bilaketaz, arrotzarekiko eta alteritatearekiko beldurraz eta hori menderatzeko moduaz hitz egiten digu.